Θεωρείται ένα από τα πιο δύσκολα λογοτεχνικά είδη.
Θέλει τόλμη, φαντασία, γνώσεις και ένα διαφορετικό …μυαλό.
Μια άλλη προοπτική σκέψης, εμμονή με την αγωνία και, τέλος, αρκετός σνομπισμός στη διαλεύκανση του εγκλήματος.
Το splashmagazine διάλεξε τέσσερις λειτουργούς της αστυνομικής λογοτεχνίας και σας προτείνει χαρακτηριστικά έργα τους.
Κάθε βδομάδα κι ένας !
Η αρχή γίνεται με τη «γιαγιά» της, την κυρία AGATHA CΗRISTIE και την φιλόδοξη, τολμηρή και καινοτόμα προσπάθεια του εκδοτικού οίκου ΨΥΧΟΓΙΟΣ να κυκλοφορήσει σε νέα μετάφραση όλα τα αστυνομικά έργα της συγγραφέως.
γράφει ο Αλέξης Αδάμ.
Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΕΒΑΛΕ ΤΕΛΕΙΑ
Αίγυπτος, 2.000 π.χ. Το κορμί της Νοφρέτ, παλλακίδας του ιερέα, κείτεται τσακισμένο στη σκιά ενός βράχου. Νέα, όμορφη και …δηλητηριώδης, οι περισσότεροι θεωρούν ότι της άξιζε να πεθάνει σαν φίδι. Όμως η Ρενισέμπ, η κόρη του ιερέα, πιστεύει ότι η νεαρή γυναίκα έπεσε θύμα δολοφονίας και ότι το κακό δεν θα σταματήσει εκεί…
Η Άγκαθα Κρίστι κυκλοφόρησε το μυθιστόρημα αυτό το 1944 στις ΗΠΑ και το 1945 στο Ην. Βασίλειο. Ως σύζυγος αρχαιολόγου έλαβε μέρος σε αρκετές αποστολές στη Μ. Ανατολή και βάση των εμπειριών της και με αυτό το έργο της εγκαινιάζει το είδος ιστορικών whodunit αστυνομικών μυθιστορημάτων. Η έμπνευση για την πλοκή του βασίζεται στους παπύρους Heqenakhte. Αποστολέας, ο ομώνυμος ιερέας και παραλήπτες τα μέλη της οικογένειας του. Το περιεχόμενο των επιστολών αυτών αφορούσε τη διαχείριση του νοικοκυριού του αλλά και τις οικιακές γκρίνιες και τους καυγάδες.
*Το βιβλίο αυτό δεν έχει μεταφερθεί τη μεγάλη ή μικρή οθόνη, αλλά το BBC το ετοιμάζει για το 2021.
ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ ΜΠΕΡΤΡΑΜ
Όταν η Μις Μάρπλ (που όπως μας ενημερώνει στο οπισθόφυλλο η έκδοση δηλώνει «γεννήθηκα για να ζω επικίνδυνα’’) καταφθάνει στο Λονδίνο για διακοπές, βρίσκει ό,τι αναζητούσε στο γραφικό ξενοδοχείο Μπέρτραμ. Παραδοσιακή διακόσμηση, άψογο σέρβις, αλλά και μια αίσθηση κινδύνου να πλανάται. Όμως, ούτε ο δικός της ο νους δεν θα μπορούσε να φανταστεί τα βίαια γεγονότα που θα ακολουθήσουν όταν ένας εκκεντρικός πελάτης φτάνει στο αεροδρόμιο τη λάθος μέρα…
Το μυθιστόρημα εκδόθηκε στις 15 Νοεμβρίου του 1965 στη Μ. Βρετανία. Οι κριτικές που κυκλοφορήσαν ένα μήνα περίπου μετά χαρακτήρισαν τη λύση του μυστηρίου εξεζητημένη αλλά όλες συμφώνησαν πως δεν μπορούσες να το αφήσεις από χέρι σου μέχρι και την τελευταία σελίδα. Διέκριναν, επίσης, «εξαιρετική μαεστρία στην περιγραφή των ηλικιωμένων ηρώων».
*Το 1987 το BBC περιέλαβε στη σειρά ‘’Miss Marple’’. Μεταφορά, αρκετά πιστή στο κείμενο, σε αντίθεση με την προσπάθεια του ΙΤV (2007) όπου υπήρχαν πολλές αλλαγές τόσο στην πλοκή όσο και στους χαρακτήρες και την ατμόσφαιρα του βιβλίου.
ΤΑ ΡΟΛΟΓΙΑ
Η δακτυλογράφος Σίλα Γουέμπ είχε σαφείς οδηγίες για το ραντεβού στις 3. Όταν έφτασε όμως εκεί, μια μακάβρια έκπληξη την περίμενε. Στο πάτωμα του καθιστικού ήταν το πτώμα ενός άνδρα. Παρ’ όλο που η Σίλα είναι σοκαρισμένη, θυμάται πως άκουσε τον κούκο του ρολογιού να σημάνει τρεις φορές. Όμως, στο καθιστικό υπήρχαν άλλα τέσσερα ρολόγια, που όλα έδειχναν ότι η ώρα ήταν 4:13. Το πιο παράξενο στοιχείο και αυτό που προβληματίζει τον Ηρακλή Πουαρό είναι πως μόνο ένα από αυτά τα ρολόγια ανήκουν στην ιδιοκτήτρια του σπιτιού.
Σε αυτό το βιβλίο ο Ηρακλής Πουαρό ούτε επισκέπτεται τον τόπο του εγκλήματος, ούτε ανακρίνει ο ίδιος μάρτυρες. Η πρόκληση είναι να αποδείξει ότι η λύση ενός εγκλήματος μπορεί να έρθει μόνο μετά από βαθιά διανοητική μελέτη των δεδομένων…
*Το 2010 διασκευάστηκε για την τηλεοπτική σειρά Agatha Christie’s Poirot με τον –γλυκύτατα – δαιμόνιο, σαν Πουαρό, Ντέιβιντ Σουσέ.
Ο ΠΑΡΚΕΡ ΠΑΪΝ ΕΡΕΥΝΑ
Ήρθε η ώρα να γνωρίσουμε τον Πάρκετ Πάιν. Τον μεγαλόσωμο, εξηντάρη και φαλακρό ήρωα της Άγκαθα Κρίστι, ο οποίος επιμένει ότι δεν είναι ιδιωτικός ερευνητής, αλλά σκοπός τους είναι «να γιατρεύει τη δυστυχία». Κοσμοπολίτης και αντισυμβατικός ιδιωτικός ερευνητής –οι κακές οι γλώσσες τον θέλουν σαν τον ‘’πλέον’’ αντισυμβατικό- μπορεί με την ίδια ευκολία να λύσει ένα μυστήριο, αλλά και να σώσει ένα γάμο. Χάρη στη βαθιά αντίληψή του για την ανθρώπινη φύση, ο ήρωας της Αγκ.Κρ. ταξιδεύει και διορθώνει τα κακώς κείμενα…
Σε μια κριτική των ΝΥΤ, στα 1935 (!) ανακαλύπτουμε ότι «ο Πάρκερ Πάιν δεν μπορεί να αντικαταστήσει τον Ηρακλή Πουαρό στην καρδιά των αναγνωστών της Άγκαθα Κρίστι, αποτελεί όμως μια ευπρόσδεκτη προσθήκη στον κατάλογο των χαρακτήρων της».
Σε αυτόν τον τόμο περιλαμβάνονται 14 απολαυστικές ιστορίες… με την παρθενική εμφάνιση της «δεσπονιδος Λέμον» και της συγγραφέως «Αριάδνης Ολιβιέρ». Οι εν λόγω κυρίες στο μέλλον συνεργάζονται και με τον Ηρακλή Πουαρό.
*Το 1982, δύο ιστορίες του Πάρκερ Πάιν διασκευάστηκαν για την τηλεοπτική σειρά The Agatha Christie hour.
H ΠΥΛΗ ΤΟΥ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟΥ
Ο Τόμι και η Ταπενς είναι πολύ περήφανοι που απέκτησαν ένα παλιό σπίτι στην αγγλική επαρχία. Όμως, μαζί με το ακίνητο αποκτούν και μια συλλογή παμπάλαιων βιβλίων. Ένα από αυτά είναι και το ‘’Μαύρο Βέλος’’. Ξεφυλλίζοντας το η Τάπενς θα παρατηρήσεις κάμποσες υπογραμμίσεις και σημειώσεις που φανερώνουν το μήνυμα: ‘’Η Μαίρη Τζόρνταν δεν πέθανε από φυσιολογικά αίτια…’’. Πολλά χρόνια μετά, οι δολοφόνοι της Μαίρης είναι έτοιμοι να σκοτώσουν…
Πρόκειται για το τελευταίο μυθιστόρημα της Άγκαθα Κρίστι. Η 82χρονη μητέρα της αστυνομικής λογοτεχνίας υπαγορεύει σε μαγνητόφωνο. Το συγκεκριμένο βιβλίο δεν πήρε και τις καλύτερες κριτικές, καθώς είναι γεμάτο επαναλήψεις, αντιφάσεις και ασάφειες. Οι ήρωες του διανύουν την έβδομη δεκαετία της ζωής τους με την ανάλογη σωματική και πνευματική φθορά.
*Αποτελεί ένα από τα τέσσερα έργα της Α.Κρίστι που εν μεταφέρθηκαν ποτέ στον κινηματογράφο ή το θέατρο.
Φωτογραφία εξωφύλλου: Το εξοχικό σπίτι της Agatha Christie στην περιοχή Greenway, Devon
